maandag 26 januari 2009

Jeugdweekend Parous!

Het 15+ weekend.
Toen ik eenmaal het thema hoorde, heb ik hier erg tegen opgezien.
Ik vond het moeilijk om te gaan, vanwege verschillende bagage die ik bij me draag. 'droeg'
De strijd die er was, wou ik alleen hendelen. En ik ben er achtergekomen, dat je dat niet kan.

'T begon voor mij best pittig, discuseren over verschillende stellingen, die met thema te maken hadden.
Eén van de stellingen heeft me diep geraakt, en me aan het denken gezet. En ik besef nu zó dat God heeft gesproken heeft door dié stelling.
Maar op dat moment heeft het me goed aan het denken gezet, en is er iets gebroken in me.
Op dat moment heb ik mijn masker grotendeels naast me neer kunnen leggen.De leegte die zichzelf had gevuld, met haat en bitterheid, is weer leeg geworden.
Nu is er de ruimte om het te laten vullen met liefde, Gods liefde!.
Ja, een eind, maar ook gelijk het begin van een nieuwe start.

Tijdens het weekend heb ik rond gelopen met een tekst van een opwekkings lied:
'Heer, wij roepen tot U!,
Kom opnieuw met U vuur. Wij verlangen naar echtheid!Bewerk het diep in ons hart'.
We hebben dit ook een aantal keer gezongen, en God heeft het gehoord!En hij is gekomen met Zijn vuur!
Zaterdagavond kwam Femmy langs, en God heeft door haar heen gewerkt.
Ze heeft ons allemaal stuk, voor stuk aangeraakt!
We begonnen door in een kring te staan.Je deed een stap naar voren, zei je naam, en dan bijv: ik ben uniek of ik ben kostbaar.Daarna deed je weer een stap terug, en ging de rest een stap naar voren en zei: Jou naam, en dan jij bent uniek.
Het klinkt heel makkelijk, maar het tegendeel werd bewezen. Daarna deden we het nog een keer, maar dan zei je:'Hier ben ik weer'. En dan zei je de waarheid van een leugen waarin jij gelooft. Bijv. God houdt van mij!.
Ook hierna deed de kring een stap naar voren en zei: Daar ben je weer, God houdt van jou!.De laatste bij de kring opdrachten was, je deed drie stappen naar voren en zei je naam.

Daarna gingen we in tweetallen staan. Je stond drie meter bij elkaar vandaan. En je keek elkaar aan, tijdens de tijd die we hadden, kon je op elkaar aflopen of niet.Net wat het met je deed. Ik deed het samen met Merijn, ik vond dit echt moeilijk.
Hij deed als eerst een stap naar mij toe, het zweet brak me aan alle kanten uit.
Ik werd zenuwachtig, ik wist niet wat ik hier mee moest. Nadat het wat gezakt was, kon ik ook een stap naar voren doen.
Daarna deed Merijn een stap naar voren en opende zijn armen. Op dat moment brak ik.Ik zag God in Merijn, God die zijn armen voor me open deed en me liet zien, kom maar je bent gewenst!

Toen gingen we in een ander tweetal, tijdens die opdracht moesten we elkaar 1 minuut lang in de ogen kijken.
Ik ging samen met Davey, en God liet me zien, hoe geweldig Davey is.Hij liet me zien hoe mooi Davey gaat worden, als hij totaal zichzelf word, als hij zijn masker achter zich laat.
De laatste opdracht was weer met een ander, maar elkaar dan 5 minuten in de ogen aan te kijken.
Ik ging samen met Marlies. En God liet me dingen zien over Marlies.
Wat ik duidelijk zag was een hart, waarin een stenen muur staat. Maar een boor ging dwars door de muur heen.
De muur werd weg gewerkt, tot het onderste puntje, stroomt daarna vol met liefde. Zelfs tot overstromens toe!.

Daarna gingen we nog zingen met elkaar, en op dat moment werd mijn gebed wéér verhoord!Ik heb uitgeroepen naar God, kom opnieuw met U vuur. En hij kwam. De Heilige Geest was zo sterk aanwezig. Ik liep nog even naar Femmy toe, om te praten. En ze zei tegen mij: 'Ken je de Heilige Geest?', 'Want Hij is zo duidelijk aanwezig bij jou'.Op dat moment ging ze voor me bidden. En toen viel ik in de Geest. Hij nam me naar zich toe.Femmy zei prachtige woorden. Hoe ze precies waren weet ik niet meer, maar ze vertelde me dat ik dingen over mensen ga zien.
En op dat moment stroomde de vreugde door me heen, en bleef maar komen. Ja, God heeft echt geweldige humor!.Op dat moment was ik zoals het in de bijbel verwoord staat: 'dronken in de Geest'. Wauw, God is gaaf!Alles wat ik in de afgelopen 17 jaar, te weinig heb gelachen, heb ik ingehaald. Zondagochtend hielde we onze eigen dienst. Echt mooi!Iedereen kon wat inbrengen, een lied, wat vertellen etc.Er werden mooie woorden gesproken, mooie liederen gezongen.Uiteindelijk hebben we op een papier onze zonden, of fouten geschreven die we wouden verbranden.En dat hebben we uiteindelijk ook gedaan. Alles is weggebrand!En zoals werd gezegt: 'Eigenlijk zijn de zonde, het geen eens waard om as te zijn!'Maar God verteerd zelfs het as, tot het zelfs geen stof meer is!.
Aan het einde van het weekend, gingen we afsluiten met elkaar.Als een échte hechte groep, stonde we gearmd in een kring. En hebben we gebeden met elkaar. Ook op dat moment heeft God mijn gebed verhoort.Ik heb hardop mogen bidden, God mogen danken.
En God heeft écht humer, en laat zich zien, waar we het nodig hebben.
Toen wij net het eind gebed wouden starten, kwam er een lange goederentrein voorbij.
Waardoor er werd gevraagd, of we niet even zouden wachten, maar 'Nee!', want God hoort ons toch wel.
Door sommige werd hier over getwijfeld.
Op dat moment voelde ik; die trein gaat nu stil staan. En na wat gepiep en gekraak, stond de trein echt stil.
Toen aan het einde het Amen had geklonken, kwam het gepiep terug, en reed de trein weer verder.
Het enige wat ik kon zeggen, wie nu nog niet gelooft dat God humor heeft, die snap ik niet!.

Haha!. Ja tof!.

God heeft mij heel veel duidelijk gemaakt in dit weekend. Ik heb dingen mogen uitspreken, me mogen opstellen, zonden kunnen belijden. Ik heb mogen uitstappen!.
Zoals ik in mijn gebed zei: Het weekend is dan aan het einde gekomen, maar voor mij is dit pas de start!'.Mijn reis gaat beginnen!.